قرارداد هوشمند چیست ؟ + کاربردها و کسب درآمد

قرارداد هوشمند یا اسمارت کانترکت (smart contract) چیست ؟ قرارداد هوشمند اتریوم چیست ؟ در این مقاله همراه ما باشید صفر تا صد قرارداد های هوشمند را بررسی کنیم

برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ قرارداد هوشمند توسط شخصی به نام نیک زابو (Nick Szabo) که یک متخصص کامپیوتر و رمز نگاری بود مطرح شد. چندین سال بعد نیک زابو مجددا بر روی این نظریه کار کرد و مقالات مختلفی را با این موضوع منتشر کرد. او در این مقالات مفهوم ایجاد قراردادهای قانونی مربوط به فعالیت های تجار از طریق طراحی پروتکل های الکترونیکی بین افراد غریبه در اینترنت را شرح داد.

با همه این اوصاف تا سال ۲۰۰۹ این قرارداد ها مورد استفاده قرار نگرفتند. در همان سال با پیدایش بیت کوین و بلاک چین آن استفاده از قرارداد های هوشمند یا اسمارت کانترکت ها شروع شد. جالب است بدانید که در سال ۱۹۹۸ نیک زابو مکانیزمی برای یک ارز دیجیتال به نام بیت گلد (BitGold) طراحی کرده بود. با این که این پروژه هیچ وقت راه اندازی نشد ولی ویژگی هایی داشت که بیت کوین حدود ۱۲ سال است به آنها می بالد.

این روزها قرارداد های هوشمند به صورت عمده توسط رمز ارزها مورد استفاده قرار می گیرد. پروتکل های غیرمتمرکز ارزهای مجازی در اصل اسمارت کانترکت هایی هستند که رمزنگاری و امینت غیر متمرکز دارند. این قراردادها به صورت گسترده در شبکه‌های ارزهای کریپتویی موجود به‌کار گرفته می‌شوند و یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های اتریوم هستند.

قرارداد هوشمند چیست ؟ قرارداد هوشمند اتریوم چیست ؟

تصور کنید در آینده نزدیک برای رفتن به جایی درخواست تاکسی اینترنتی کرده اید. در کنار خیابان ایستاده اید که یک ماشین بدون راننده (خودران) شما را سوار می کند.

تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را هم از پولی که از مسافرهای قبلی دریافت کرده، پرداخت می‌کند. سپس شما را به مقصدتان می‌رساند و کرایه سفرتان هم از کیف پول الکترونیکی‌ شما پرداخت می‌شود. در زمانی که تاکسی در حال رساندن شما به مقصد است، به صورت خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را هم می‌پردازد. بعد از اینکه شما را پیاده می‌کند به یک تعمیرگاه می‌رود تا عیب‌های احتمالی را هم تعمیر کند.

شاید فکر کنید این‌ها صحنه‌ای از یک فیلم علمی و تخیلی باشد، اما این آینده جهان است؛ قراردادهای هوشمند می توانند آینده جهان را بسازند.

به زبان ساده، اسمارت کانترکت (smart contract) یک کد برنامه نویسی است که روی بلاک چین پیاده‌سازی می‌شود تا در صورت اتفاق افتادن دادن یک سری شرایط، دستورات خاصی را که برنامه نویس به آن‌ داده است، اجرا کند. قراردادهای هوشمند یک نوآوری بسیار انقلابی هستند که ما را از اعتماد کردن به دیگران بی نیاز می‌کنند. اگر به برنامه نویسی قرارداد های هوشمند علاقه دارید حتما دوره آموزش جامع سالیدیتی را ببینید. در این دوره علاوه بر آموزش برنامه نویسی نحوه کسب درآمد هم یاد خواهید گرفت همچنین برای ساخت یک رزومه قوی مدارک معتبری هم دریافت می کنید.

برای اینکه بهتر مفهوم قرارادادهای هوشمند را درک کنیم با بررسی تفاوت های قرارداد هوشمند با قرارداد سنتی شروع می کنیم

تفاوت اسمارت کانترکت با قرارداد سنتی چیست ؟

بررسی تفاوت های قرارداد هوشمند با قرارداد های سنتی قطعا به درک بهتر این مفهوم کمک خواهد کرد.

اگر بخواهیم یک قراراداد معمولی را در یک جمله تعریف کنیم می توانیم بگوییم یک قرارداد معمولی در واقع توافقی بین یک یا چند شخص است که آنها را به چیزهایی متعهد می کند. قرارداد های سنتی مثل اجاره نامه ها، قراردادهای مربوط به بیمه و . . . که امروزه استفاده می کنیم.

کد های نوشته شده توسط برنامه نویس هم در واقع نوعی قرارداد هستند. برای مثال یک فروشگاه اینترنتی نیز دارای قراراداد هایی است. فرض کنید از یک فروشگاه اینترنتی فایلی را خرید می کنید در پشت صحنه با استفاده از کد ها قراردادی تعریف شده است که اگر کاربر مبلغ این محصول که برابر x است را پرداخت کرد لینک دانلود فایل را ایجاد و فایل را به او نمایش بده، اگر مبلغ پول کافی نبود خطای y را نمایش بده و همینطور دیگر شرایطی که می تواند اتفاق بیافتد.

ما برای اجرای قراردادهای عادی نیاز به واسطه‌هایی داریم که مجبور هستیم به آن‌ها اعتماد کنیم. این واسطه‌ها می‌توانند سرورهای متمرکز کامپیوتر باشند یا بانک‌ها و دولت‌ها.

چیزی که قرارداد هوشمند را نسبت به قرارداد عادی متفاوت کرده، استفاده از فناوری بلاک چین است که ما را از اعتماد کردن به واسطه‌ها بی‌نیاز می‌کند.

به عبارت دیگر،

قرارداد هوشمند (smart contract) کدی است که روی بلاک چین فعال می‌شود تا بدون نیاز به واسطه‌ها، شرایط یک توافقنامه بین دو طرف را بررسی و اجرا کند.

زمانی که یک قرارداد هوشمند بر روی یک بلاک چینِ آزاد مثل اتریوم اجرا شود، دیگر قابل توقف نیست و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی اجرای آن را بگیرد حتی برنامه نویسی که آن را کدنویسی کرده است. با قراردادهای هوشمند می‌توان برنامه‌ها و پروژه‌هایی را ساخت که بدون هیچ‌گونه واسطه‌ و از کارافتادگی تا ابد به کار خود ادامه دهند.

به این برنامه‌ها برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapp) هم می‌گویند که در مقالات دیگر به صورت مفصل در مورد آنها صحبت خواهیم کرد. همانطور که گفته شد حتی خودِ برنامه‌نویس قرارداد هوشمند هم نمی‌تواند کد قرارداد هوشمند ثبت شده در بلاک چین را تغییر دهد.

شگفت انگیز نیست ؟!!!

روش کار قراردادهای هوشمند مشابه با کار دستگاه‌های فروش خودکار است که در مترو و امکان عمومی قرار دارند. وقتی شما قصد خرید یک نوشابه با استفاده از این دستگاه‌ها را دارید، پول را به دستگاه وارد می‌کنید و دستگاه به صورت خودکار پول شما را پردازش می‌کند و نوشابه را تحویل می‌دهد، بدون این‌که پای واسطه‌ای در میان باشد.

دلیل اهمیت قرارداد هوشمند چیست؟

با استفاده از ویژگی های قرارداد های هوشمند برنامه نویسان و توسعه دهندگان می توانند برنامه های غیر متمرکز ایجاد کنند. از قراردادهای هوشمند در بسیاری از موارد استفاده می شود و این قرردادها همانند هر معامله رمزنگاری در بلاکچین ذخیره می شوند.

با استفاده از برنامه های کاربردی دارندگان رمز ارزها می تواننند در تراکنش های مالی پیچیده شرکت نمایند. افراد می توانند بدون نیاز به بانک یا هر موسسه مالی دیگر اقدام به کاهش هزینه ها کنند.

همراه ما باشید با بررسی  smart contract ها و همچنین قرارداد هوشمند اتریوم .

نگاه فنی به قرارداد های هوشمند

در واقع قرارداد هوشمند در شبکه بلاکچین به عنوان یک نوع تراکنش شناخته می شود.ثبت قرارداد هوشمند دقیقا مانند وقتی است که کاربران تراکنش های خود را با اتصال به کیف پول و پرداخت کارمزد ثبت می کنند. البته برای اینکار ابتدا باید قراراداد هوشمند توسط زبان های برنامه نویسی مثل سالیدیتی نوشته شود سپس به شبکه اضافه شود

در مرحله بعد و در زمانی که کاربران قصد دارند با قرارداد هوشمند ارتباط برقرار کنند می توانند از طریق کیف پول خود یک تراکنش برای آن قرارداد ارسال کنند و قرارداد طبق کدهای نوشته شده عمل می کند و خروجی را به شبکه  و کاربر ارسال می کند. قرارداد های هوشمند می توانند طوری برنامه نویسی شوند که شامل ارز دیجیتال مخصوص خود باشند و در طی تراکنش ها فقط پذیرنده ارز مخصوص خود باشند.

برای درک این موضوع بهتر است به قرارداد هوشمند رمز ارز تتر در شبکه اتریوم توجه کنیم. در این قرارداد شرکت پشتیبان تتر به ازای دلارهایی که در بانک‌ها و موسسات مالی آمریکایی وثیقه‌گذاری می‌کند توکن‌های تتر با نماد «USDT» تولید می‌کند. بنابراین، ارزش تتر تا زمانی که وثیقه‌گذاری به صورت قانونی انجام شده باشد همواره یک دلار است. کاربران برای این که ارزهای دیجیتال خود را از فضای بلاک چین خارج نکنند به این دلار دیجیتال نیاز دارند. بنابراین شما می‌توانید با پرداخت ارز فیات در صرافی‌های ارز دیجیتال تتر بخرید و از آن برای خرید و فروش سایر ارزها استفاده کنید.

حال مساله اینجاست که کاربران چگونه با قرارداد هوشمند تتر ارتباط برقرار می‌کنند. در ابتدا، شرکت تتر قرارداد هوشمند مربوط به آن را نوشته و پس از بررسی‌های نهایی با انجام یک تراکنش آن را در بلاک چین ذخیره کرده است. این قرارداد یک آدرس خاص در شبکه بلاک چین دارد که کاربران می‌توانند از طریق این آدرس به آن دسترسی داشته باشند. باتوجه به این که تعداد زیادی کاربر به طور همزمان می‌توانند از قرارداد هوشمند استفاده کنند بنابراین هر کیف پولی که به شبکه اتریوم وصل است یک آدرس مخصوص در این بلاک چین برای قرارداد هوشمند تتر دارد. این ویژگی برای سایر قراردادهای هوشمند نیز برقرار است.

بنابراین،‌ موجودی هر کاربر در قرارداد هوشمند تتر در شبکه اتریوم به صورت جداگانه مشخص است و هر تراکنشی که برای انتقال تتر صورت بگیرد باید از طریق این آدرس‌ها باشد. قرارداد تتر بر روی سایر بلاک چین‌ها نیز قابل بارگذاری است و همین الان در بسیاری از شبکه‌های بلاک چینی مثل بیت کوین، ترون و بایننس موجود است. اما آدرس مربوط به تتر در هر بلاک چین با بلاک چین‌های دیگر متفاوت است. به همین دلیل، هنگام انجام تراکنش انتقال یک توکن ارز دیجیتال باید به آدرس‌های مبدا و مقصد دقت کرد. این آدرس‌ها با استانداردهای ساخت توکن در هر شبکه مشخص می‌شوند. به عنوان مثال، استاندارد شبکه اتریوم برای توکن‌های مثلی «ERC-20» است.

بدون برنامه نویسی می توان قرارداد هوشمند ساخت؟

نوشتن smart contract مستلزم این است تا شما با مفاهیم اسمارت کانترکت ها آشنا باشید و همچنین با یکی از زبان های برنامه نویسی مرتبط مثل سالیدیتی آشنایی داشته باشید تا بتوانید یک قرارداد هوشمند حرفه ای ایجاد کنید. البته پلتفرم هایی هم هستند که بتوان بدون کدنویسی با آنها اسمارت کانترکت ایجاد کرد ولی طبیعتا قراردادهای هوشمند حرفه ای و کاربردی را نمی توان با آنها ایجاد کرد چرا که در این پلتفرم ها امکان اعمال ویژگی های مختلف وجود ندارد. همچنین با توجه به سطح فنی قرارداد های نوشته شده امکان دارد این قرارداد ها دارای باگ هایی باشند.

اجزای یک smart contract چیست؟

هر اسمارت کانترکت از ۵ رکن اساسی تشکیل شده است که این پنج مورد عبارتند از :

۱. امضا کنندگان: طرفین قرارداد اولین جزء تشکیل دهنده هر قرارداد هوشمند است هر یک از طرفین قرارداد از طریق امضای دیجیتال اعلام می‌کنند که قرارداد مورد تایید آن‌هاست.

۲. موضوع قرارداد: هر قرارداد هوشمندی باید دسترسی سریع به موضوع قرارداد داشته باشد. برای مثال، اگر در معامله قرار است به ازای مبلغی یکی از طرفین فایلی را دریافت کند؛ قرارداد باید به این فایل دسترسی داشته باشد.

۳. شرایط قرارداد: شرایط و ضوابط قرارداد هوشمند به زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی نوشته می‌شود. این شرایط متناسب با فضای قرارداد نوشته شده و شامل تمام مواردی است که طرفین باید آن‌ها را رعایت کنند (قوانین، خسارات، تخفیف‌‌ها و …).

۴. اوراکل: سیستمی که قرار است اطلاعات خارج از بلاکچین را به قرارداد ارائه دهد. برای مثال، اگر موضوع قرارداد در رابطه با نفت است، یک سایت برای بررسی قیمت روزانه نفت در قرارداد تعریف می‌شود.

۵. پلتفرم اختصاصی: این قراردادها ابتدا در یک سیستم اختصاصی منتشر شده و میان کاربران آن توزیع می‌شوند. پس از آن نیاز به یک پلتفرم رسمی مانند بلاکچین اتریوم دارند تا اجرا شوند.

محیط اسمارت کانترکت (smart contract)

مهمترین بخش اجرای هر قراردادی محیط آن است. محیطی که در بستر آنها منتشر می شوند باید ویژگی هایی داشته باشد برای مثال باید از رمزنگاری داده ها پشتیبانی کند تا طرفین یک قرارداد بتوانند از طریق کدهای رمزنگاری شده قرارداد را اجرا و تایید کنند. این سیستم رمزنگاری در شبکه‌ کرپیتوکارنسی‌ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین شبکه‌ای که قرارداد هوشمند مبتنی بر آن است، باید غیرمتمرکز، بدون حضور نهاد مرکزی و به‌‌طور خودکار فعالیت کند تا طرفین بتوانند به آن اعتماد کنند.

داده‌ها باید در این شبکه شفاف و برای همه قابل رویت باشد. با توجه به ویژگی‌هایی که محیط قرارداد هوشمند باید داشته باشد، بلاکچین بهترین فضا برای اجرای این نوع قراردادها است.

در آخر این‌که بستر قرارداد هوشمند باید کاملاً قابل اطمینان باشد. این سیستم‌‌ها باید دارای گواهی SSL و HTTPS باشند. همچنین باید سایر پروتکل‌های امنیتی در آن‌ها اجرا شود تا شبکه کاملاً امن و مورد اطمینان طرفین قرارداد باشد.

برای ایجاد یک قرارداد هوشمند به چه چیزهایی نیاز داریم ؟

بعد از اینکه قرارداد توسط توسعه دهنده نوشته می شود بر بستر بلاکچین منتشر می شود. کاربران برای تعامل با این قرارداد نیاز است تا یک تراکنش انجام دهند البته برای کاربرانی که فقط قصد بررسی و تایید قرارداد را دارند نیاز به انجام تراکنش نیست. همانطور که اطلاع دارید برای نوشتن قرارداد هوشمند از زبان های برنامه نویسی مختلفی استفاده می شود که یکی از محبوب ترین زبان های برنامه نویسی بلاکچین سالیدیتی است که در مقاله ای جداگانه به طور مفصل سالیدیتی را بررسی کرده ایم.

مزایای قرارداد هوشمند در بلاک چین

قرارداد های هوشمند مزایای بسیار زیادی نسبت به قرارداد های سنتی دارند. در ادامه به چند مورد از آنها اشاره می کنیم :

• خودمختاری: در قرارداد های هوشمند بر خلاف قرارداد های سنتی هیچ شخص ثالثی وجود ندارد و تمامی شرایط توسط قرارداد بدون کم و کاست اجرا می شود.
• اعتماد: قرارداد های هوشمند از بین رفتنی نیستند. امکان گم شدن یا حذف شدن اسمارت کانترکت ها وجود ندارد و علاوه بر این موارد شما مجبور به اعتماد به افراد طرف قرارداد نیستید چون اساسا سیستم smart contract ها این اعتماد را ایجاد کرده است .
• صرفه‌جویی: به لطف قراردادهای هوشمند، دیگر نیازی به دفاتر اسناد رسمی، نمایندگان املاک، دستیاران و سایر واسطه‌ها نیست. در نتیجه به پرداخت هزینه‌های گزاف مربوط به خدمات آن‌ها نیز نیازی نخواهد بود.
• امنیت: اگر قراردادهای هوشمند به درستی مورد استفاده قرار گیرند، هک کردن آن‌ها بسیار دشوار است. علاوه بر این، محیط ایده‌آل اسمارت کانترکت‌ها توسط رمزنگاری پیچیده پشتیبانی می‌شود که از اسناد به صورت امن نگهداری می‌کند.
• کارآمدی: صرفه جویی در زمان و عدم بکارگیری روال های سنتی کارآمدی این نوع قرارداد را بسیار بیشتر از قرارداد های سنتی کرده است.

معایب و چالش‌های اسمارت کانترکت ها

با وجود اینکه قراردادهای هوشمند دارای مزیت های بسیار زیادی هستند و در چند سال اخیر استقبال بسیار زیادی از آنها شده است ولی بدون عیب هم نیستند در ادامه به چند مورد از معایب اسمارت کانترکت ها اشاره می کنیم :

• خطای انسانی :  همانطور که اطلاع دارید قرارداد های هوشمند توسط توسعه دهندگان نوشته می شود و احتمال اینکه در نوشتن این قرارداد ها خطاهای انسانی وجود داشته باشد هست.
• مقیاس پذیری :  شبکه‌های بلاک چینی از زمان آغاز به کار خود برای کار در مقیاس بالا مشکل داشته‌اند، به این معنا که تکمیل تراکنش‌ها بسته به میزان فعالیت دقیقه‌ها (یا حتی ساعت‌ها) به‌طول خواهد انجامید. این خود یک مشکل است که پروژه‌هایی مانند اتریوم 2.0 درصدد حل آن هستند. البته تکمیل یک تراکنش طی چند ساعت همچنان از ارسال سنتی چند روزه پول سریع‌تر است.

کاربرد قرارداد های هوشمند

هر فعالیتی که در این دنیا بتوان به صورت دیجیتالی مشخص کرد را می توان با قراردادهای هوشمند اجرایی کرد. برای مثال در صورتی که بتوان سند مالکیت خودرو یا مسکن را به صورت توکن تعریف کرد می توان گفت با استفاده از قرارداد هوشمند می توان بنگاه املاک یا نمایشگاه خودرو خودکار و غیر متمرکز ایجاد کرد. همانطور که می دانید کاربردهای زیادی برای قرارداد های هوشمند وجود دارد و اساسا محدودیتی برای استفاده از قرارداد های هوشمند وجود ندارد. در ادامه به بررسی چند مورد از کاربرد های قرارداد هوشمند می پردازیم :

هویت دیجیتال افراد

در فضای امروزی اطلاعات کاربران از طریق روش های مختلف توسط سازمان ها یا افراد جمع آوری می شود و در راستای منافع سازمان ها یا افراد استفاده می گردد. فعالیت شما در شبکه های اجتماعی اطلاعات هویتی شما را در اختیار سازمان مالک قرار می دهد از ایمیل و شماره تماس گرفته تا علاقه مندی ها و . . .

در آینده مبتنی بر بلاکچین، هویت ها توکنیزه می شوند و اطلاعات با توجه به خصوصیات بلاکچین غیر متمرکز کاملا امن خواهد بود و در این حالت هیچ ریسکی کاربر را تهدید نخواهد کرد

کاربرد قرارداد هوشمند در املاک

فرایند خرید و فروش املاک در دنیای امروزی پیچیدگی های خاص خود را دارد و برای همین است که خریداران و فروشندگان کارگزاران املاک را برای انجام کاغذ بازی ها و پیدا کردن خریدار و فروشنده انتخاب می کنند. اما قرارداد هوشمند چگونه می تواند جای یک کارگزار املاک را بگیرد؟

قرارداد های هوشمند می توانند فرایند انتقال مالکیت خانه را بسیار آسان و سریع کنند. برای مثال در آینده ای نزدیک سند خانه شما به عنوان یک توکن روی بلاکچین ذخیره شده است فرض  کنید شما قصد فروش این خانه را دارید، کاری که باید انجام دهید این است که یک قرارداد هوشمند بنویسید و در آن شرایط قرارداد را مشخص کنید مثلا مشخص می کنید که تنها زمانی سند به نام خریدار انتقال یابد که تمام مبلغ پرداخت شده باشد. در این حالت با اطمینان خاطر تمامی مراحل به صورت خودکار و بدون دخالت فرد یا سازمانی انجام می شود.

بدون پرداخت کمیسیون و بدون نگرانی

کاربرد قرارداد هوشمند در بیمه

سیاست‌های بیمه به راحتی قادر به استفاده از قراردادهای هوشمند هستند. اساسا، ثبت نام برای خرید بیمه کاربر را وارد یک اسمارت کانترکت با یک تامین‌کننده می‌کند. تمام الزامات سیاستی درون این قرارداد نوشته خواهد شد و سپس کاربر با خواندن و در صورت توافق با آن‌ها، آن را امضا می‌کند.

این قرارداد تا زمان نیاز طرفین قرارداد باز خواهد ماند. سپس، کاربران با آپلود فرم‌های لازم که ثابت‌کننده نیازشان به پرداخت بیمه است، وجوه برایشان آزاد می‌شود. این نوع قرارداد لزوم برقراری ارتباط با افراد و گروه‌های بیمه را از بین می‌برد. با اینکه کاربر برای اثبات الزامات خود همچنان نیازمند یک سری کاغذبازی‌هاست، اما فرآیند تسلیم و تامین مالی تقریبا فوری خواهد بود. از جنبه هویتی اتفاقات، تمام رانندگان باید سابقه گزارش تصادفات و دیگر اطلاعات مهم بیمه خود را داشته باشند.

کاربرد قرارداد هوشمند در زنجیره تامین

یکی از محبوب‌ترین کاربردهای فناوری بلاک چین و اسمارت کانترکت ها، در حوزه زنجیره تامین بوده است. فروشگاه‌های مواد غذایی، انبارها، کشاورزان و موارد دیگر، همگی جایگاه خودشان را در زنجیره تامین دارند. اما با افزایش پیچیدگی این شبکه‌ها، ردیابی محصولات و پیگبری پرداخت‌ها برای شرکت‌ها دشوارتر شده است. قراردادهای هوشمند با هدف افزایش مسئولیت‌پذیری، قادر به خودکارسازی و انگیزه‌بخشی به تمام بخش‌های زنجیره تامین هستند.

مثلا، فرض کنید یک فروشگاه مواد غذایی منتظر رسیدن بار سیب از یک قاره دیگر است. این فروشگاه هزینه مقدار مشخصی سیب را پرداخت کرده و منتظر رسیدن تعداد یا وزن دقیق بر اساس آن است. با این وجود، خطای انسانی می‌تواند در این روند تاثیرگذار باشد. در بین راه، کارگران ممکن است جای سیب‌ها را تغییر بدهند، از بار بدزدند یا به دروغ بگویند بار به درستی به مقصد رسیده است. چنین مشکلی باعث به‌هم ریختگی کل زنجیره می‌شود و تا زمانی که فروشگاه محموله را دریافت نکند، هیچ‌کس نمی‌داند این مشکل در کجای زنجیره ایجاد شده است.

اما با استفاده از قراردادهای هوشمند، فروشگاه مواد غذایی قادر به ایجاد یک فرآیند بررسی خودکار در هر مرحله از فرآیند تحویل است. با اینکه این بررسی‌ها هم‌اکنون در زنجیره‌های تامین عادی وجود دارند، اما باید به صورت دستی انجام شوند. در این حالت، یک نفر باید به شمارش محموله پرداخته و ورودی را ثبت کند. حال ممکن است این فرد با دروغگویی بخشی از بار را برداشته و ادعای گم شدن آن در راه را بکند. سرقت در زنجیره تامین یک مشکل بزرگ است که سالانه 35 میلیارد دلار برای شرکت‌های آمریکایی خسارت به‌بار می‌آورد.

در اسمارت کانترکت ها جنبه عدم نیاز به اعتماد متمایز است. فروشگاه مذکور می‌تواند قرارداد را به‌گونه‌ای تنظیم کند که تا زمان تامین سیب‌ها، هزینه آن پرداخت نشود. در این صورت، هیچ راهی برای گمراه کردن سیستم وجود ندارد. بنابراین طرفین قرارداد باید در فرایند تامین مسئولیت‌پذیرتر باشند. به‌علاوه اینکه ارسال فوری وجوه به تامین‌کننده مشوقی بزرگ است.

کاربرد قرارداد هوشمند در سیستم‌های سلامت

یکی از کاربرد های اسمارت کانترکت ها در سیستم سلامت ثبت و ارسال امن اطلاعات و داده های مربوط به افراد است. در حال حاضر نمونه هایی اجرایی شده است.EncrypGen یکی از شرکت هایی است که برای ارسال داده های بیماران به افراد ثالث از قرارداد های هوشمند استفاده می کند. در این حالت بیماران اطلاعات خود را در اختیار دارند و اگر محققان و پژوهشگران نیاز به این اطلاعات داشته باشند می توانند با پرداخت هزینه این اطلاعات را دریافت کنند.

کاربرد اسمارت کانترکت ها برای دولت ها

تقلب در انتخابات و رای گیری ها دغدغه همیشگی سیاست مداران و دولت ها بوده است. دولت ها می توانند با استفاده از اسمارت کانترکت ها و بدون نیاز به اعتماد به افراد و سیستم ها رای گیری ها را با امنیت بالا اجرا کنند. اپلیکیشن هایی مثل FollowMyVote در حال حاضر این کار را انجام می دهد.

کاربرد اسمارت کانترکت ها در مدیریت کسب و کار

کسب و کارها می‌توانند استفاده گسترده‌ای از قراردادهای هوشمند داشته باشند. مثلا به‌جای پرداخت دستی حقوق، می‌توان از اسمارت کانترکت‌ها برای این کار استفاده کرد. در این روش، مثلا مدیر می‌گوید «هرگاه تاریخ برابر با 1400/12/01 بود، دو واحد اتر برای علی ارسال شود». این یعنی علی همیشه سر وقت حقوقش را دریافت می‌کند. کسب و کار نیز به خاطر خودکار بودن این فرآیند وقت و زمان زیادی صرفه‌جویی می‌کند.

عرضه اولیه سکه (ICO)

اگر مایل به آغاز پروژه بلاک چینی خودتان هستید، می‌توانید آن را روی شبکه اتریوم بسازید. البته برای این کار به پول نیاز دارید. حالا چگونه می‌توان این پول را تامین کرد؟ پاسخ ICO است.

عرضه اولیه سکه یک سیستم تامین سرمایه جمعی برای برنامه‌های جدید است که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. برای این کار باید یک قرارداد هوشمند و یک توکن برای آن بسازید. فرض کنید اسم توکن شما ABC است و خواهان جمع‌آوری 10 میلیون دلار برای پروژه‌تان هستید. حالا فرض کنید این 10 میلیون دلار هم معادل 10,000 واحد اتر است و تصمیم دارید 100,000 واحد توکن ABC را وارد قرارداد هوشمند کنید. در این صورت هر واحد ABC معادل 0.1 اتر ارزش خواهد داشت. حال اگر 100,000 توکن ABC را بفروشید، 10,000 اتر مورد نیازتان تامین خواهد شد.

حالا در اسمارت کانترکت باید بنویسید:

IF 0.1 ETH is sent to smart contract, THEN the smart contract will send 1 ABC to the address that sends 0.1 ETH.

در این صورت، افراد شرکت‌کننده در ICO مقدار درست توکن ABC را دریافت خواهند کرد. البته این مورد را در مقاله های دیگر و در دوره آموزش جامع سالیدیتی به طور مفصل توضیح خواهیم داد

جمع‌بندی

قرارداد هوشمند یا Smart Contract یکی از کاربردی ترین و اصلی ترین تکنولوژی های ایجاد شده در فضای ارزهای دیجیتال است که از آن برای ایجاد اپلیکیشن های غیر متمرکز و تعریف شرایط قرارداد های مختلف استفاده می شود. قرارداد هوشمند توسط کد های برنامه نویسی تهیه می شود و به بلاکچین اضافه می گردد. زمانی که یک قرارداد هوشمند به بلاکچین اضافه می شود هیچ کس توانایی حذف آن را نخواهد داشت و کاربران مختلف با استفاده از کیف پول های خود می توانند از قرارداد استفاده کنند. در این مقاله سعی کردیم تا جوانب مختلف قرارداد هوشمند را بررسی کنیم.

سوالات خودتون رو زیر همین مقاله در بخش نظرات بنویسید

ما را در اینستاگرام دنبال کنید